Pozytywna dyscyplina

Pozytywna Dyscyplina (PD) w przedszkolu

Pozytywna Dyscyplina umożliwia przedszkolakom rozwinięcie potrzebnych umiejętności w sposób usystematyzowany i oparty na doświadczeniu. PD opiera się na przekonaniu, że ludzkie zachowanie to dążenie ku poczuciu przynależności i znaczenia. Pozytywna Dyscyplina pokazuje, jak zastępować walkę współpracą, jak znajdować rozwiązania dobre dla wszystkich i jak akceptować i szanować różnice w ludziach i ich sposobach myślenia tak, by stawały się tym, co łączy, a nie tym co dzieli.

5 kryteriów pozytywnej dyscycpliny w przedszkolu

  1. Pomaga dzieciom poczuć łączność i przynależność, pomaga im poczuć, że są ważne w przedszkolu i społeczności.
  2. Jest jednocześnie pełna szacunku i zachęcająca – uprzejma i stanowcza w tym samym czasie.
  3. Jest skuteczna długofalowo – bierze pod uwagę to, co dziecko myśli, czuje, czego się uczy i jakie podejmuje decyzje o sobie samym i o swoim świecie oraz jak decyduje się postępować w przyszłości, aby przetrwać i odnosić sukcesy.
  4. Uczy ważnych umiejętności społecznych i życiowych – szacunku, dbania o innych, rozwiązywania problemów, współpracy oraz umiejętności  wnoszenia wkładu i bycia pożytecznym w przedszkolu, domu i większej  społeczności.
  5. Zaprasza dzieci do odkrywania, jak bardzo są zdolne i kompetentne. Zachęca je do konstruktywnego używania swojej osobistej siły i autonomii.

Rola nauczyciela

To na nauczycielu spoczywa obowiązek stworzenia dzieciom szerokiego zakresu możliwości ćwiczenia, by opanowały umiejętności, których będą potrzebowały do odniesienia sukcesu.

Kiedy dziecko napotka w swoim otoczeniu wyzwanie i otrzyma wsparcie – nastąpi rozwój, a kiedy nie otrzyma wsparcia – nastąpi ucieczka lub atak.
Zatem rolą nauczyciela w przedszkolu jest zachęcać do rozwoju.

Nauczyciele Akademii Małego Geniusza, przeszkoleni są w zakresie Pozytywnej Dyscypliny, dzięki czemu tworzą grupy, w których przedszkolaki traktowane są z szacunkiem, posiadają odwagę i fascynację do tego, aby poprzez zabawę kochać naukę i mają szanse uczyć się umiejętności koniecznych w udanym życiu.

Tradycyjne wychowanie (TW) vs Pozytywna Dyscyplina (PD)

Tradycyjne wychowanie opiera się na zależności dziecka względem dorosłego,  wielu dorosłych ma przeświadczenie że są ważniejsi niż dzieci. Brak  podporządkowania u dzieci definiuje się jako niegrzeczne zachowanie, a  zadawanie pytań czy też wypowiadanie własnego zdania interpretuje jako  pyskowanie.

Czym różni się Pozytywna Dyscyplina od tradycyjnego wychowania? Najłatwiej to zrozumieć analizując różnice między tradycyjnym wychowaniem (TW), a  Pozytywną Dyscypliną (PD)

Nauczanie

TW

Dziecko jest przedmiotem nauczania nauczyciela, dorosły ma kontrolę nad procesem edukacyjnym i realizacją celów edukacyjnych, to on mówi co jest właściwe a co nie; przedszkolak ma podążać za tokiem myślenia nauczyciela; ten model nauczania kształtuje u dziecka poczucie zależności względem nauczyciela.

PD

Dziecko jest podmiotem nauczania nauczyciela, dorosły określa granice (ramy) i cele edukacyjne oraz pozwala przedszkolakom na eksplorowanie, doświadczanie i samodzielne dochodzenie do wniosków; dziecko ma  poczucie przynależności i znaczenia w grupie przedszkolnej, oraz  współzależności z nauczycielem i grupą.

Sposób motywowania dzieci

TW

stosowanie nagród takich jak naklejki, tablice motywacyjne, chwalenie efektów; oraz kar np. karny jeżyk, pozbawianie przywilejów, wpędzanie w poczucie winy przez pouczanie.

PD

Stosowanie zachęt – np. docenianie postępów, postawy, wytrwałości itd.

Niewłaściwe zachowanie Dziecka powoduje, że:

TW

Nauczyciel poucza dziecko, co powoduje że maluch odczuwa wstyd lub poczucie winy; może też stosować karę lub pozbawić nagrody.

PD

Nauczyciel w pierwszej kolejności pomaga dziecku odzyskać kontakt ze sobą, ponieważ dzieci zachowują się źle, kiedy czują się źle. Następnie stara się zrozumieć  motywy dziecka by pomóc znaleźć mu inne sposoby na zaspokojenie danej potrzeby.

Rozwiązywanie problemów w grupie rówieśniczej

TW

Nauczyciel jest sędzią w sprawie i to on decyduje co jest dobre a co złe; oczekuje, że dziecko które było atakujące przeprosi drugie dziecko w konkretny sposób, nawet jeśli przeprosiny są automatyczne i nieszczere (bo tak należy).

PD

Nauczyciel wspiera dzieci w rozstrzyganiu konfliktów, dąży by dzieci same wypracowały rozwiązanie danej sytuacji; pokazuje, że przeprosiny powinny być autentyczne i szczere, a sama forma może obrać dowolny kształt zrozumiały dla obydwu stron.

Strategie i narzędzie wykorzystywane przez nauczyciela

TW

Nagradzanie, chwalenie, karanie, pouczanie, ograniczanie przywilejów, stosowanie systemów motywacyjnych, narzucanie gotowych kontraktów, wydawanie poleceń, kontrolowanie.

PD

Wspólne tworzenia kontraktów grupowych, uprzejme i stanowcze odwoływanie się do kontraktów, wspólne poszukiwanie rozwiązań, rozwijanie postaw empatycznych i asertywnych, zadawanie pytań pełnych ciekawości, stosowanie zachęt, stosowanie naturalnych konsekwencji, wdrażanie do autokontroli i konsekwentne doprowadzanie spraw do końca.

Wizja Pozytywnej Dyscypliny to obraz przedszkola, w którym dzieci nigdy nie doświadczają upokorzenia, kiedy im się nie powiedzie, ale zamiast tego czują się wzmocnione szansą uczenia się w bezpiecznym otoczeniu na własnych błędach.